Prof. Dr. Đuro Koruga
Dr Đuro Koruga je osnivač Modula za biomedicinsko inženjerstvo koje je kasnije preraslo u Katedru i profesor koji je prvi postavio programe osnovnih, master i doktorskih studija.
Prof. dr Đuro Koruga je diplomirao (1973) i magistrirao (1976) na Mašinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Intezivno je sarađivao sa istraživačima sa Medicinskog fakulteta i Biološkog instituta pa je doktorsku dizertaciju o strukturalnim-energetskim-informacionim osnovama mikrotubula i njihovog značaja za mehanizam akupunture odbranio 1983. godine pred zajedničkom komisijom Medicinskog i Mašinskog fakulteta, Univerziteta u Beogradu.
Za školsku 1984/1985. godinu dobija Fulbrajtovu i IREX jednogodišnju stipendiju za usavršavanje u SAD u oblasti biotehnologija. U okviru tog programa boravi tri meseca na Boston Univerzitetu i devet meseci na Univerzitetu u Arizoni (Tuson). Istraživanja iz oblasti mikrotubula i molekularne elektronike za potrebe medicine sprovodi u okviru Medicinskog fakulteta Univerziteta u Arizoni u laboratoriji za biotehnologije.
Po povratku, krajem 1985. godine, osniva Centar za Molekularne mašine na Mašinskom fakultetu u Beogradu. U zvanje docenta bira se 1988. godine iz oblasti bioautomatike, na Katedri za Automatsko upravljanje. Iste godine dobija poziv da bude gostujući nastavnik na Čuo Univerzitetu u Japanu.
Boravak u Japanu u trajanju od 6 meseci koristi da proširi saradnju sa RIKEN Institutom, Tsckuba naučnim centrom, Tokjo Univerzitetom i dr. Po povratku iz Japana angažuje se na opremanju Centra za molekularne mašine na Mašinskom fakultetu u Beogradu, koji nabavkom STM/AFM uređaja 1990. godine prerasta u nano laboratoriju.
Sredinom 1991. godine dobija poziv sa Univerziteta u Arizoni da bude gostujući profesor 1991/1992 školske godine. Boraveći na Univerzitetu u Arizoni uključuje se u oblast nanotenologija i njihove primene u medicini.
Započinje eksperimentalna istraživanja sa molekulom C60 i pri povratku donosi prve mikrogramske količine ovog molekula u Srbiju. U nano laboratoriji na Mašinskom fakultetu u Beogradu sa svojim istraživačkim timom u 1992. godini dobija prve STM slike molekula C60 sa atomskom rezolucijom.
Rezultate istraživanja publikuje u međunarodnom časopisu, a na poziv izdavačke kuće Elzevir sa još četiri američka naučnika publikuje prvu knjigu o molekulu C60. U zvanje vanrednog profesora izabran je 1993. godine na Univerzitetu u Arizoni, a 1994. godine i na Univerzitetu u Beogradu.
Otišao je u penziju 2014 godine, ali je i dalje nastavio da se bavi istraživanjem i obrazovnim procesima mladih talentovanih studenata (Studentski Centar Izvrsnosti).
Bio je mentor 32 doktorske disertacije, publikovao 68 radova u međunarodnim časopisima sa IF i preko 150 naučno-stručnih radova. Autor je tri monografije i koautor šest monografija. Citiran je 652 puta, uključujući i citiranje Nobelovca Rodžera Penroza iz oblasti mikrotubula i nanotehnologija (molekul C60).
Ima devet odobrenih međunarodnih PCT/US/EU/Japan patenata. Za svoju inovativnu delatnost dobijao je brojna priznanja na međunarodnim skupovima inovatora Kine, Rusije, a nagrađen je zlatnom medaljom Evropske federacije za inovacije sa sedištem u Švajcarskoj, dobitnik je WPIO (World Intellectual Property Organization) nagrade za najbolji patent u 2018. godini (US2017035348 (A1)).